مطالعه کانی شناسی و ژنز رگه های کانه دار میان روستاهای چرن - حلمسی (شمالغرب میانه-استان آذربایجان شرقی)

منطقه مورد مطالعه در 30 کیلومتری شمال میانه واقع گردیده است. بر اساس شواهد صحرائی و مطالعات سنگ نگاری مهمترین واحدهای سنگی منطقه شامل سنگ های آتشفشانی ائوسن (تراکی آندزیت)، دایک های آپلیت الیگوسن، واحدهای رسوبی الیگومیوسن (سیلت، ماسه سنگ، مارن و کنگلومرا) و تراس های آبرفتی کواترنری می باشد.در این منطقه دو نوع کانی زائی مجزا قابل تشخیص می یاشد (1) هیپوژن و (2) سوپرژن. در طی کانی زائی هیپوژن کانی های سولفیدی (کالکوپیریت، بورنیت، انارژیت، کالکوسیت و پیریت) توسعه یافته اند. در طی فرایندهای سوپرژن کانی های همانند کوولیت، مالاکیت، آزوریت گوتیت، لیمونیت، هماتیت و مس طبیعی رخ داده است.چهار زون دگرسانی تشخیص داده شده است، (1) پروپلیتیک، (2) فیلیک، (3) آرژیلیک و (4) سیلیسی. مقدار قابل ملاحظه ای مس توسط محلول های گرمآبی در طی تکامل زون های دگرسانی به سیستم اضافه شده است. فرایندهای روبش و جذب سطحی مهمترین عوامل در تمرکز بیشتر عناصر بوده اند. مطالعه رفتار ree در این زون های دگرسانی نشان می دهد که mreeها نسبتاً غنی شده هستند. غنی شدگی eu در زون دگرسانی پروپلیتیک، تهی شدگی lreeها و eu در زون فیلیک و غنی شدگی lreeها و eu در زون آرژیلیک اتافق افتاده است. در رگه های سیلیسی به ترتیب hreeها نسبت به lreeها شدیداً کاهش و eu آنومالی مثبت نشان می دهد. این ویژگی ها نشان می دهند که رفتار reeها در زون های دگرسانی به واسطه ph، تغییرات دما، حضور کمپلکس ها و وجود کانی های ثانویه که پذیرای reeها در ساختار خود، کنترل می شوند. بر اساس کانی شناسی و بافت (پرشدگی فضاهای خالی، کلوفرو و برش) کانی ها در منطقه حلمسی به وسیله فرایندهای اپی ترمال در حالت سولفیداسیون حد واسط تا بالا تشکیل یافته است.